Większość zębów usuwanych po 40 roku życia tracona jest z powodu chorób przyzębia. Najczęstszą postacią choroby przyzębia jest zapalenie dziąseł. Objawia się zaczerwienieniem, obrzękiem i krwawieniem. Zwykle jest to stan odwracalny, gdy terapia podjęta zostanie we właściwym czasie pozostaje bez negatywnych następstw. Nie leczone zapalenie dziąseł może rozwinąć się w zapalenie przyzębia prowadzące nawet do ruchomości i utraty zębów.
Na rozwój choroby przyzębia wpływ ma wiele czynników. Z najważniejszych wymienić należy bakterie płytki nazębnej i kamienia nazębnego, które są najgroźniejszym patogenem. Wpływ hormonów, podatność genetyczna, biotyp, zaburzenia zgryzowe bez istnienia bakterii nie grają kluczowej roli w rozwoju choroby. Stąd bardzo ważne jest utrzymywanie dokładnej higieny jamy ustnej przez Pacjenta oraz regularne wizyty u stomatologa.
Choroby przyzębia we wczesnym stadium są wyleczalne bardzo często bez konieczności wykonywanie bardziej inwazyjnych zabiegów. W przypadkach zaawansowanego rozwoju choroby zasadne jest wykonywanie mikrochirurgicznych zabiegów na przyzębiu – zabiegi płatowe (flapp operation). Są to minimalnie inwazyjne zabiegi oczyszczające zainfekowane powierzchnie zębów często połączone ze stosowaniem preparatów regenerujących utracone tkanki. Warunkiem powodzenia zabiegu są właściwa technika zabiegowa, jak również doskonała higiena jamy ustnej Pacjenta.
Ważnym czynnikiem negatywnie wpływającym na przyzębie, pogarszającym prognozę leczenia „paradontozy” jest palenie papierosów. W badaniach naukowych zaobserwowano szybszy postęp choroby, jak też gorsze wyniki leczenia u palących. Istotną rolę w profilaktyce „paradontozy” odgrywa wnikliwe planowanie i wykonywanie leczenia zachowawczego i protetycznego. Uzupełnienia protetyczne o anatomicznym kształcie i doskonałej szczelności wykonane z biozgodnych materiałów nie stwarzają płytce bakteryjnej korzystnych warunków do rozwoju zapaleń dziąseł.
Leczenia przyzębia obejmuje także leczenie obnażonych korzeni zębów – recesji. Recesja dziąseł to problem funkcjonalny i estetyczny. Obniżona linia dziąseł odsłania nie pokryty szkliwem korzeń zęba powodując silną nadwrażliwość. Łatwo dochodzi do powstawania bolesnego ubytku w korzeniu. Recesje burzą także estetykę i harmonię zdrowego uśmiechu. Wśród przyczyn powstawania recesji dziąseł zauważane są złe nawyki higieniczne – nieprawidłowa, inwazyjna technika szczotkowania, specyficzny biotyp dziąsła, jak również zaburzenia zgryzowe. Leczeniem przynoszącym najlepsze rezultaty jest odbudowa zdrowego dziąsła przy pomocy mikrochirurgicznych zabiegów na tkankach miękkich. Podobne techniki wykorzystywane są do odbudowy zapadniętego wyrostka zębodołowego po ekstrakcji, czy w celu poprawy warunków do odbudowy implantoprotetyczne, a także do umożliwienia przeprowadzenia estetycznego i trwałego leczenia protetycznego.