Implanty dentystyczne pozwalają w sposób najbardziej naturalny zastąpić utracone zęby. Próby umieszczania prymitywnych implantów wykonanych z metali szlachetnych czy kości zwierząt wykonywano już w czasach historycznych, zazwyczaj nie osiągając dłuższego efektu. Wprowadzenie implantów tytanowych w latach 60 XX wieku było prawdziwym przełomem w medycynie .Badania prof. Branemarka doprowadziły do odkrycia zjawiska osseointegracji – trwałego połączenia implantu tytanowego z kością, co wprowadziło ortopedię i stomatologię w nowy wymiar.
Pierwsze implanty cylindryczne, które stały się punktem wyjścia do produkcji obecnych wszczepów, funkcjonują z powodzeniem już prawie 50 lat. Zarówno Pacjent, jak i Jego implanty maja się świetnie. Implant jest tytanowym odpowiednikiem utraconego korzenia zęba do którego zamocowana zostanie widoczna w ustach korona.
Leczenie implantologiczne jest przewidywalne i badane przez wiele ośrodków naukowych. Implant pozwala sprowadzić protetykę do minimalnie inwazyjnego zabiegu odtworzenia braku zęba bez konieczności naruszania sąsiednich zębów czy też stosowania ruchomych protez.
Niektórzy Pacjenci mają wiele obaw związanych z inwazyjnością implantacji. Umieszczenie implantów porównywane jest do zabiegu ekstrakcji zęba, przy czym implantacja jest pewną sekwencją działań służących przygotowaniu miejsca dla implantu, a usunięcie zęba jest niejako zależne od morfologii jego i otaczających tkanek, która wykazuje zmienność osobniczą.
Zasadniczo każdy Pacjent po zakończeniu tzw. wzrostu kostnego (w przybliżeniu 18-21 lat) może być leczony implantologicznie. Przeszkodą mogą być niektóre rzadkie choroby ogólnoustrojowe czy stosowanie określonych leków. Dlatego tak ważne jest planowanie zabiegu i wnikliwa diagnostyka pozwalająca na właściwą klasyfikację do zabiegu. Rutynowym badaniem są badania radiologiczne (najczęściej tomografia komputerowa) pozwalające ocenić w trzech wymiarach ilość tkanki kostnej, w której zakotwiczone będą implanty i ewentualną konieczność przeprowadzenia zabiegów augmentacyjnych poprawiających warunki w miejscu implantacji.
Kluczowe jest planowanie implantoprotetyczne, niejako wyprzedzające sam moment zabiegu chirurgicznego, pozwalające wizualizować przyszłą pracę protetyczną w jej ostatecznym kształcie. Czas leczenia od momentu wszczepu do czasu zamocowania korony protetycznej standardowo dla żuchwy wynosi od 3 do 4 miesięcy, a dla szczęki od 6 do 9 miesięcy. W pewnych sytuacjach możliwe jest umieszczenie implantu od razu po ekstrakcji zęba, a nawet przytwierdzenie do niego korony czy mostu tymczasowego pozwalające niejako od razu widzieć nowy ząb, są to jednak decyzje indywidualne dla wybranych przypadków.
Wspomnieć należy także o koniecznych czasem dodatkowych zabiegach chirurgicznych poprawiających tkanki przed lub w trakcie implantacji. Często jak np. przy zabiegach podniesienia zatok szczękowych, miejsce dla implantu tworzymy korzystając z biomateriałów z powodzeniem naprawiających defekty tkanek twardych. Procedury te mimo przedłużania czasu samego leczenia są niezbędne dla umieszczenia implantów we właściwym miejscu, które pozwoli im spełniać swoją funkcję przez maksymalnie długi czas. Implant tytanowy jest z zasady niezniszczalny przez żywy organizm, a odsetek powodzenia leczenia sięga 98%.